چگونگی حضور در جبهه و نحوه شهادت شهید منوچهر نصیری
شهید نصیری جوانترین شهید روستای ازباران است
شهید نصیری اسوه جوانان ایرانی است
روحش شاد و یادش گرامی باد
شهید منوچهر نصیری در دیماه 1364 آموزش عمومی را در پادگان گهرباران ساری به مدت 45 روز را طی نموده است و بعد از پایان این دوره آموزشی نیز مشغول ادامه تحصیل شدند و در مهر ماه 1365 در قالب کاروانهای اعزامی از طریق سپاه پاسداران شهرستان بابلسر آماده اعزام به منطقه جنگی شدند. تمام نیروهای استان پس از تمع در شهرستان چالوس بوسیله ی اتوبوس ها به جنوب کشور « هفت تپه » اعزام شدند و در مقر لشکر همیشه پیروز 25 کربلا حضور یافتند.
برادر شهید منوچهر نصیری به اتفاق 30 نفر از بچه های روستای ازباران به گردان حمزه اعزام شدند و بعد از حضورشان در این گردان ، نیروها تقسیم بندی و این برادران در گردان حمزه 2 مستقر شدند و او نیز در گروهان 2 دسته 2 به اتفاق تعدادی از بچه های روستای خودشان مشغول شدند و مسئول گردان برادر ولی الله نانواکناری و مسئول گروهان برادری به نام فرجی از بچه های استان گیلان بود و مسئول دسته 2 برادر حاج جانعلی نصیری عموی شهید منوچهر نصیری بودند.
پس از استقرار نیروها ، توسط تدارکات لوازم و تسحیلات گردان ، تجهیزات لازم رادریافت کردند و بعد از چند روز نیروها مشغول آموزش شدند و در طول دوره آموزش مقر لشکر 25 کربلا خصوصاً گردان های حمزه ، محمد باقر(ع) ، ویژه شهدا توسط هواپیماهای دشمن بمباران شد و تعدادی از برادران نیز به شهادت رسیدند و بمدت 45 روز بچه ها دوره آموزش را طی نمودند و بعد از آن نیروها برای تجدید روحیه روانه شهر و دیار خود شدند و بعد از مدت کوتاهی دوباره در منطقه حضور یافتند و حدوداً در تاریخ اول دیماه عملیات کربلای 4 در منطقه عملیاتی ام الرصاص آغاز شد و گردان حمزه نیز به عنوان پشتیبان گردان ها یا عمل کننده در هفت تپه آماده ماندند که در صورت ادامه عملیات به منطقه عملیاتی اعزام شوند که با توجه به نتیجه بدست آمده عملیات مذکور نیروها در حال آماده باش ماندند و بعد از مدت کوتاه عملیات کربلای 5 در منطقه عملیاتی شلمچه در چندین مرحله آغاز و گردان حمزه به عنوان عمل کننده در منطقه عملیاتی حضور پیدا کردند و نیروها در خطوط پدافندی مستقر شدند و آماده دستور از فرماندهی بودند تا به خط مقدم اعزام شوند و در این مدت بچه بین خودشان استخاره میکردند که کدام یک شهید و یا مجروح میشود و چه کسی سالم می ماند. در این استخاره ها دو بار اسم برادر منوچهر نصیری به عنوان شهید افتاد و با توجه به روحیات این برادر برای همه مشخص بود که ایشان به شهادت خواهند رسید. چون یکی اینکه نماز شب هر شب ایشان ترک نمیشد و دائم مشغول خواندن ادعیه های مختلف مانند زیارت عاشورا ، دعای کمیل و غیره می بود.
در عصر روز 24 دیماه مسئولین گروهانها و دسته ها جهت توجیه و شناسایی به خط مقدم اعزام شدند و با اثابت گلوله توپ در نزدیکی این برادران اکثر آنها مجروح شدند و موفق به حضور د عملیات نشده اند و نیروها به اتفاق جانشین گروهانها و دسته ها به خط مقدم اعزام شدند. در غروب روز 24 دیماه نیروها بعد از وداع جانانه با یکدیگر به وسیله چند کمپرسی به اسکله دریاچه ماهی اعزام شدند و پس از آن مسئول گروهان برادر فرجی با توجه به سفارش مسئول دسته 2 برادر جانعلی نصیری تا از اعزام شهید منوچهر نصیری به خط مقدم جلوگیری به عمل آید که با اعتراض شدید این شهید مواجه شد و می گفت من باید به این عملیات بروم و در نهایت اعزام شدند و در اسکله دریاچه ماهی برادر خیرالله نانواکناری نیروها را دسته های 4 الی 5 نفره را با راهنمایی شان سوار قایق موتوری شدند و به آن طرف دریاچه ماهی منتقل شدند و از آنجا توسط خودروها به سه راه شهادت انتقال پیدا کردند ودر آنجا نیز با توجه به توجیهات قبلی به خاکریز مورد نظر رسیدندو منتظر شروع عملیات ماندند . در ضمن نیروهای لشکر 21 محمد رسول الله قبل از نیروهای لشکر 25 کربلا به آنا رسیدندو در ساعت 22 شب آتش تهیه نیروهای خودی شروع شد و از آن طرف نیز اتش تهیه شدیدی توسط صدامیان بروی نیروهای خودی ریخته میشد و از هر طرف باران گلوله توپ ، خمپاره ف دوشکا و تیربار دشمن می بارید و این اتش تهیه چندین ساعت ادامه داشت و نیروها را زمین گیر کرده بود و در ساعت حدود یک بامداد بر اثر انفجار گلوله خمپاره و اثابت ترکش آن به سر و دست راست و قسمتی از پای ایشان به رجه رفیع شهادت نائل شدند و فردای آن روز جنازه شهید بزرگوار توسط هم محلی ها به پشت جبهه منتقل شد.
راوی : برادر پاسدار حجت الله هدایتی
